و بالاخره فولاد جام را بوسید
• ذوب آهن، پرسپولیس و استقلال براى نقره مى جنگند
• روز وداع با لیگ ۸۳
فولاد ۲ - پاس یک
عروس را به خانه آوردند!
یکشنبه ۲۹/۳/۸۴
هفته سى ام لیگ برتر
ورزشگاه تختى اهواز
تماشاگر: ۱۲ هزار نفر
فولاد ۲
گل ها: عادل کلاه کج (۵۹)، لفته حمیدى (۸۲)
پاس تهران یک
گل: حمیدرضا رجبى (۷۴)
داوران: على خسروى، حیدر شکور و سهراب ساعى
اخطار: احمد کاظم و محمد نصرتى (پاس)، لفته حمیدى (فولاد)
فولاد: حسن هورى، پژمان منتظرى، سامان موسوى، على بوعذار، امید شریفى نسب، سیامک سرلک، نادر احمدى (لفته حمیدى ۶۷)، میثم سلیمانى، عادل کلاه کج، افشین حاجى پور (ایمان مبعلى ۴۸)، احمد مؤمن زاده (مکى شریفى ۸۸)
مربى: عبدالله ویسى
پاس: حسن رودباریان، حمیدرضا هدایتى، على جانملکى، امید خورج، محمد نصرتى، جواد نکونام، میثم منیعى، حمیدرضا رجبى (بهنام ابوالقاسم پور ۷۶)، عیسى ترائوره، احمد کاظم (ایمان رزاقى راد)، آرش برهانى
مربى: مصطفى دنیزلى
ایران ورزشى - در ظاهر بازى تشریفاتى بود. نتیجه آن نه روى قهرمانى فولاد تأثیر مى گذاشت و نه مى توانست عاملى شود تا پاس به رده هاى بالاتر جدول برسد.فولادى ها از شروع بازى براى دور افتخار لحظه شمارى مى کردند. این را مى شود از روى حرکات بازیکنان این تیم فهمید. حتى وقتى حمید رضایى در دقیقه ۷۴ گل تساوى پاس را به ثمر رساند، هیچ کس نگران نشد چون «معجزه یى» وجود نداشت که بتواند قهرمانى را از فولاد باز پس بگیرد.لحظات به سرعت براى فولادى ها مى گذشت و آنها خود را براى «جشنى بزرگ» در خاک خوزستان آماده مى کردند و نتیجه تساوى وداع خوبى با لیگ نبود. تلاش، تلاش و تلاش که سرانجام به بار نشست و با ضربه لفته حمیدى فولاد به گل دوم رسید. حالا جشن کامل شده بود، همه داشتند «سور و سات» جشن را برپا مى کردند. حتى طرفدارانى که روى سکوها پرسه مى زدند. وقتى داور سوت پایان را به صدا درآورد، جشن شکل گرفت. دیگر کسى - البته غیر از بازیکنان پاس - در ورزشگاه تختى اهواز آرام نداشت. فولاد »جشن واقعى» قهرمانى را برپا کرد که البته مثل همیشه با یک جمله قابل توصیف بود: «جشن شلم شورباى قهرمانى».
